انرژی درمانی

انرژی درمانی

درگفت وگو با دکتر شهریار اسلامی تبار، مدرس دانشگاه

برگرفته از شماره ۲۵۲۲ روزنامه ایران -چهارشنبه ۲۵ تیر ۱۳۸۲

تلخیص: دکتر محمدعلی زارعیان

 متن پیش رو گزیده ای است از گفتگو با دکتر شهریار اسلامی تبار، محقق و مدرس دانشگاه پیرامون انرژی درمانی و نکات مهم پیرامون این شیوه درمانی.

 بشر پس از آنکه سالها به خاطر دردهای جسمی رنج کشید، توانست به لطف هوش و ذکاوت خدادادی و با استفاده از طب رایج، روشهای درمانی و داروهایی ابداع کند تا امراض و دردهایش را تسکین ببخشد. با این وصف برخی دردها و رنج ها هرگز به مدد استفاده از داروهای شیمیایی، جراحی و سایر روشهای درمانی امروزی تخفیف نیافت و این گونه بود که برخی از دانشمندان، به طب سنتی و طب مکمل روی آوردند.

طب مکمل طبق تقسیم بندی سازمان بهداشت جهانی شامل دو گروه عمده است: ارتعاشی و غیرارتعاشی. ارتعاشی مانند طب سوزنی، همیوپاتی، موسیقی درمانی، نوردرمانی، انرژی درمانی و … غیرارتعاشی نیز مانند طب گیاهی، طب تغذیه، انواع ماساژها، آب درمانی و … تعدادی از رشته های زیرمجموعه طب مکمل مورد تأیید قرارگرفته وبقیه در مراجع قانونی تحت بررسی است. در حالت کلی کارکرد این نوع طب، گسترده و شگفت انگیز بوده اما این همه آن چیزی نیست که در پیرامون طب اتفاق افتاده است.

انرژی درمانی یا لمس درمانی یا هیلینگ سابقه جالبی دارد. خداوند در وجود همه انسانها، انرژی را به ودیعه گذاشته است و حتی حیوانات نیز از این نعمت الهی بی بهره نیستند. به طوری که وقتی یک حیوان متولد می شود و چهار دست و پا روی زمین می افتد به طوری که قدرت بلندشدن ندارد، مادر آن حیوان، فرزند خود را «لیس» می زند و با انتقال نوعی انرژی به او کمک می کند تا برخیزد.

درواقع می توان گفت شروع بیماری زمانی است که تعادل انرژی در یک نقطه بدن به هم می خورد، انرژی درمانگر با انتقال انرژی به آن نقطه از بدن سبب بازگشت تعادل شده و در نتیجه به بهبودی کمک می کند.

انرژی اولیه در وجود همه موجودات به صورت ذاتی نهفته است. با این تفاوت که میزان آن در برخی افراد زیاد است و به دلایلی نیروی ذاتی بیدار شده یا نشده، و در عده ای دیگر اندک. این انرژی را می توان با شیوه های مختلف از جمله تمرین و ممارست بالا برد و یا آن را قابل به کارگیری کرد. اما این که انرژی از کجا آمده این بحثی هست که با توجه به یکی از احتمالات، انرژی منشأ کهکشانی و ماوراءالطبیعه می تواند داشته باشد و موضوع مهمتر اینکه کسانی می توانند این انرژی را در خود بالا ببرند که بر خودشان مسلط باشند. تسلط داشتن برخود، مقدمه آن است که بتوان انرژی را به دیگران انتقال داد و انرژی درون سلولی را متعادل ساخت.

یکی از معروفترین تئوریها و فرضیه ها این است که: «انرژی اساس زندگی را تشکیل می دهد» و همه مخلوقات، چه جامدات و چه نباتات، هاله ای از انرژی را اطراف خود دارند که با استفاده از دستگاههایی قابل ثبت می باشد، بطوری که در سال ۱۹۷۱ دانشمندی به نام «دنیس گابور» با ساختن اولین هالوگرام موفق به دریافت جایزه نوبل شد. حال به بحث اول برمی گردیم هر وقت تعادل انرژی از بین برود، بیماری ایجاد می شود. یعنی هر سلولی برای بقا رشد یا استقامت بافتی خود، نیاز به انرژی درونی یا نیروی حیات بخش دارد. اما نکته ای را در اینجا می خواهم بگویم. دانشمندی به نام «نیجل ریچموند» در سال ۱۹۳۵ در آزمایش بسیار ساده ولی در عین حال مهم، یک قطره از آب برکه ای حاوی مقداری پارامسی (موجودات تک سلولی) در ظرفی مشبک ریخت و زیر میکروسکوپ گذاشت. سپس به این موجودات که یکی از ریزترین جانداران روی زمین هستند انرژی داد با این نیت که به سمت چپ، سپس راست و یا برعکس در ظرف مذکور بروند و این اتفاق افتاد. این یکی از آزمایشهای اولیه مربوط به تأثیر انرژی است و نشان داد که می توان روی یک موجود دیگر با استفاده از انرژی تأثیر گذاشت. این آزمایش افق های نوینی در پیش روی پژوهشگران گذاشت.

«تلقین» در موضوع «انرژی» چندان تأثیری ندارد. برای روشن تر شدن بحث باید بیماران را به سه دسته تقسیم کرد. نخست، بیماران روحی که درصدی از آنها کسانی هستند که نزد هر پزشک یا شخص انرژی درمانگر یا هر شخصی که به او اعتقاد دارند مراجعه و با او گفت وگو کنند، خوب می شوند. این بحث روانی قضیه است.

اما دسته ای از افراد بیمار روحی ـ جسمی هستند. مثل بچه ای که از مادر دور است و مدام سرما می خورد و وقتی نزد مادر می رود، مشکلات او تا حد زیادی حل می شود. یعنی دوری از مادر سبب شده بود ایمنی بدن کودک پایین بیاید و به کرات سرما بخورد. بسیاری از انواع افسردگی ها، اضطراب ها، التهاب ها و زخم های معده و … از این نوع هستند.

دسته سوم بیماران جسمی (سوماتیک) مانند بیماران دیابت، هپاتیت، میگرن، آرتروز، دیسک کمر، سرطانها MS و … هستند که مشکل آنها بیشتر جسمی است. این بیماران چه فرد درمانگر را «باور» کنند یا خیر، فرقی ندارد و این پزشک امروز است که باید مشکل او را به نوعی کنترل و مرتفع کند.

آنچه در جهان امروز شاهد آنیم این است که انرژی درمانی از چند دهه پیش آغاز شده و راه تعریف شده ای است و ما امروز اگر می خواهیم در این مسیر گام برداریم، باید به تجربه های پیشینیان توجه کنیم. انرژی یک علم است که به روشهای مختلف می شود به دست آورد. همانطور که رانندگی یا نقاشی یک علم است. هر چند استعداد ذاتی در کیفیت آن مؤثر است. باید دانست انرژی درمانی، مراتب و شاخه های بسیار مختلفی دارد و از «آرزو درمانی» [همان کاری که در مورد موجودات تک سلولی انجام شد] و «دعادرمانی» شروع می شود و به شیوه های مختلف امروزی تا سبک های طبقه بندی شده که در دانشگاههای معروف جهان تدریس می شود، ادامه می یابد.

مثلاً هم اکنون در دانشگاه U.C.L.A در آمریکا، انرژی درمانی و کلاً طب مکمل در رشته های گوناگون و در مقاطع مختلف تحصیلی تدریس می شود و برای مثال در برخی از سبک ها به فرد انرژی درمانگر یاد داده می شود که اگر کسی خون دماغ شد چگونه به سرعت و با انرژی، اورژانسی خون دماغ او را قطع کنند. یا حتی در مورد سردرد شدید هم همینطور است. اما اینها درمان نیست! و در رسته اولین کارهای انرژی درمانی است. انرژی درمانی، سطوح مختلفی دارد و در ایران هم نسبت به استعدادشان افرادی هستند که به صورت آکادمیک و یا با تمرین و ممارست این فن را آموخته اند.

بسیاری از بیماریها را می توان با انرژی درمانی به همراه طب رایج امروزی درمان کرد. فرد انرژی درمان نسبت به استعداد درک و فراگیری می تواند به قدرتهای تأثیرگذاری متفاوتی برسد و حتی از انرژی مؤثر خود در جهت درمان، بازسازی و ترمیم سلولهای آسیب دیده استفاده کند و برخی از صاحب نظران اعتقاددارند با انرژی می توان جراحی های بدون خونریزی انجام داد.

ماده ۳ قانون سال۱۳۳۴ به صراحت می گوید تنها کسانی می توانند اقدام به درمان کنند که پزشک باشند. اکنون هم شکایتهای بسیار زیادی در خصوص اقدام افراد فاقد صلاحیت وجود دارد که عوارض غیرقابل برگشت ایجاد کرده اند. بنابراین از آنجا که موضوع انرژی درمانی به طور قطع موردتأیید وزارتخانه بهداشت نیست و آن را در دست بررسی دارد، وظیفه خود می داند که با افراد متخلف در این زمینه برخورد کند.

فقط بعضی از انرژی درمانگران قدرت تشخیص دارند. گفتن حرفهای عمومی نباید با ارزش جلوه کند. باید از این افراد سؤال کرد تا به حال چند نفر و چه بیماریهایی را با این روشها درمان کرده اید و آیا مشکلات قبل از درمان وبعد از درمان ثبت شده یا خیر؟

منبع:  انجمن تحقیقات طب سنتی ایران