کوتاه و مختصر پیرامون تمر هندی
تمر هندی از نگاه طب سنتی:
با طبیعت سرد و خشک موافق گرم مزاجها.
خوردن تمرهندى طبع را لینت داده، مسهلى نیک جهت صفرا و خلط سوخته می باشد.
خوردن تمرهندى فشار و غلیان خون را فرو نشانیده، عطش و تبهاى گرم را پائین می آورد و در جهت فشار خون بی مانند مى باشد. ]دقت شود که معمولا تمر هندی فراوری شده همراه با نمک است و نمک باعث بالا رفتن فشار است.
خوردن تمرهندى در خفقان قلب و خارش و سوزش و خشکى و جوش و بثور سرخرنگ که از حرارت باشد، و التهاب گرم مزاجها بى مانند می باشد و باعث فرح و گشادگى قلب می شود.
تمرهندى قوت شهوت و میل جماع را کم می کند.
چون تمرهندى را پخته کوبیده ضماد گذارند، عضو و عضله سست شده را قوت مى بخشد.
ضماد تمرهندى با پیه و مثل آن سر دمل را باز می کند.
ضماد او ورمها و دردهاى عضلات را فرو نشانیده تسکین می دهد.
خوردن آن براى سردمزاجها زیانبخش و زیاد خوردن آن گرم مزاجها را باعث قبض طبیعت شده، رفع ضررش را کتیرا و خشخاش و لعاب به دانه می کند.
ساده ترین نوع استفاده از او آنست که مشتى از آنرا مثل چاى در قورى دم کرده با نبات یا قند بیاشامند. چاشنى آش و غذا کردن نیز طریق دیگر آن می باشد.
منابع
- جعفر شهری باف، طهران قدیم، ج۱، نشر معین(۱۳۸۳)
منبع: انجمن تحقیقات طب سنتی ایران