زردآلو از نگاه طب سنتی
زردآلو از نگاه طب سنتی

کوتا ه و مختصر پیرامون زردآلو


 

زردآلو از نگاه طب سنتی:

بهترین آن شیرین پر آب و کم جرم آنست و خشک او بهتر از تازه آن می باشد، با طبیعت سرد و تر، مفید حال گرم مزاجها.

خوردن زردآلو گیر و سده هاى درون را باز کرده باعث تلیین مزاج و نرم شدن سفتى ها و بستگى ها می شود.

زردآلوى شیرین موافق گرم مزاجها است که مزاج را لینت داده و تا در معده فاسد نشده باشد جلوگیرى از تشنگى و التهاب می کند.

زردآلو غلیان و ناراحتى را تسکین داده، خون و صفرا را نفع رسانده، خصوصا ترش او که آروغ را رفع می کند.

چون خشک او را خیسانده، بیمار تب گرم و سرد بخورد و آب گرم و عسل بعد از آن بنوشد و قى بکند اخلاط مزاحم بدن او را رفع کرده تب او قطع می شود.

هرگاه بعد از خوردن زردآلو خون بگیرد خون سفیدرنگ مشاهده می شود و لذا مداومت بآن باعث برص و لک سفید می گردد.

مغز دانه تلخ او گرم و خشک و مغز شیرین او گرم و تر و باددار و روغن همه قسم آن بادشکن و ملین و ریزاننده سنگ کلیه می باشد.

مالیدن روغن مغز زردآلو خشکى و زبرى پوست را برطرف و غرغره اش خشونت حلق را دور می سازد.

خوردن بقدر یک مثقال (۵ گرم) از روغن مغز تلخ او کرم را کشته مسهل قوى بیرون آوردن کرم می باشد.

خوردن و مالیدن روغن مغز او ورمها از جمله ورم مقعد را نرم و سنگ کلیه را ریخته و دل پیچه سرد و بواسیر ظاهرى و داخلى را رفع می کند.

مالیدن روغن آن با تریاک مسکن جمیع دردهاى اندام بوده، چکاندن آن در گوش قطع درد گوش کرده سریع الاثر و در سایر افعال نزدیک به روغن بادام تلخ می باشد.

خوردن آب برگ پخته او کرم معده را ریخته، مالیدنش ورمها را تحلیل برده، خوردن برگ خشک سائیده او بمقدار کفى قطع اسهال و خوردن سائیده شکوفه او قطع خونریزى باطنى و پاشیدنش بر زخم قطع خونریزى جراحات می کند.

مقدار خوراک از روغن او تا دو مثقال (۱۰ گرم) می باشد.

منابع

  • جعفر شهری باف، طهران قدیم، ج‏۱، نشر معین(۱۳۸۳)(برگرفته از تحفه حکیم مومن)

 

منبع:  انجمن تحقیقات طب سنتی ایران


ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید

2 + سه =