اسفرزه
گیاه یکساله علفی، باساقه ای کوتاه یا نسبتا بلند (متوسط)؛ ساقه کوتاه به ارتفاع ۳۰ (۴۰) سانتیمتر، ایستاده یا بالا رونده، اصولا در بخش فوقانی پوشیده از کرکهای شکننده یا کرکهای غده دار.
مصارف و کاربردها: دانه گیاه مصرف می شود.
خواص درمانی اسفرزه : ملین مکانیکی و آرام بخش موضعی دارد و برای درمان یبوست بخصوص ار نوع اسپاسمی مصرف می شود و در استعمال خارجی برای درمان سوختگی ها و اولسرای پا مصرف میشود.
مهمترین خواص درمانی آن عبارت است از: آرام بخش و مرهم بودن آن، ملین حجیم شونده، ضداسهال، شکم روش. تحقیقات نشان داده که اسفرزه هم خاصیت ملین و هم ضد اسهال دارد مانند بسیاری از گیاهان به ذخیره کردن و بهبود بخشیدن کار عادی اندامهای بدم کمک می کند. اسفرزه ملین قوی است و برای رفع یبوست به ویژه بهنگام آنکه شرایط از تنش زیاد و یا آرامش زیاده روی ناشی شده باشد بکار می رود. هم پوست و هم دانه اسفرزه بهنگام خیس کردن در آب در حد بالایی ژلاتینی می شوند و با جذب آب بالا درون روده بزرگ حجم مدفوع را زیاد وسبب تسهیل بازشدن مجرای آن میشوند. به رغم انتظار اسفرزه دارویی مفید برای اسهال است، و معالج مؤثری برای بسیاری از مشکلات روده مثل سندرم های دردناک روده، قولنج های مزمن و درد قولون میباشد و در هندوستان بطور معمول برای درمان اسهال خونی بکار میرود. اسفرزه برای رفع بواسیر بسیار مفید است و به نرم شدن مدفوع و کاهش تحریک پذیری رگهای متورم کمک میکند. ژله یا موسیلاژ ناشی از خیس کردن دانه های اسفرزه توانایی جذب سم ها را درون روده بزرگ دارد. اسفرزه معمولا مصرف میشود تا خاصیت خود سمیت را کاهش دهد. اسفرزه برای زخمهای معده و اثنی عشر و برای سوء هضم اسیدی مصرف می شود. عمل آرام بخشی اسفرزه تا دستگاه ادراری ادامه می یابد. دم کرده دانه های آن برای معالجه عفونت یا التهاب میزراه مصرف میشود. پوست دانه اسفرزه را خیس و با دم کرده همیشه بهار بصورت ضماد در مصرف خارجی بکار میرود و سبب اخراج عفونت از جوش ها، آبسه ها و عقربک (تورم چرکی نوک انگشتان) می شود.
-ملین مکانیکی می باشد و آن را معمولا با سایر ملین ها مانند سنا بکار میبرند. برای دفع یبوست های مزمن بسیار مفید است. موسیلاژ آن لایه (پرده) مخاطی روده را محافظت میکند. به عنوان ضد تورم در موارد التهاب قولون و اسهال خونی بکار می رود.
منبع: بوعلی دارو
