درمان سرطان با گیاه اشترخار (خارشتر) در طب سنتی
درمان سرطان با گیاه اشترخار (خارشتر) در طب سنتی

گیاه اشترخار (خارشتر) و سرطان

دکتر عبدالله خان احمدیه


 

سرطان از نگاه طب سنتی :

بیمارى سرطان در مبتلایان، به اقسام و اشکال مختلف بروز مى کند و تاکنون نیز علت و سبب پیدایش آن را نیافته اند. گهگاه آگاه مى شویم محقّقى داروئى را کشف کرده که سرطان را درمان مى کند. این حقیقتى است اما این نوع داروها عملا در بعضى بیماران تأثیر گذارده و در پاره اى موارد ممکنست تدریجا بیمارى را حتّى شدت بخشد، زیرا نوع و علت انواع سرطان متفاوت بوده و «طبیعت بیمار» هم در این معالجات مؤثر مى باشد.

غده سرطانى ممکن است در بدن پدیدار شده و سالهاى زیاد پنهان و بى آزار باقى بماند و آثار و نشانه هائى از خود آشکار نسازد و شخص سالم و تندرست به نظر آید. بعدها در اثر تحریکى چه در اثر عارضه مزاجى و یا از خوراک ها یا داروهاى ناموافق بناى نشو و نما را گذارد.

پزشکان پیشین در خصوص درمان سرطان، با استفاده از گیاهان، تحقیقات زیادى کرده اند که از حد و حصر به در است. خلاصه نتایج تحقیقات آنان از این قرار است:

۱- به محض پیدایش غده سرطانى باید با عمل جراحى غده را از بیخ و بن برداشت.

۲- با داروهاى گیاهى و با رعایت طبیعت بیمار باید به درمان پرداخت.

۳- در ابتداى ابتلا به بیمارى با استفاده از داروهاى گیاهى معالجه امکان پذیر خواهد بود، ولى چنانچه بیمارى پیشرفت نموده و در بدن انتشار یابد دیگر بدان علاج نخواهد یافت.

۴- به ندرت اتفاق افتاده که سرطان هاى خطرناک و پیشرفته با خوردن داروهاى گیاهى درمان یافته اند.

نگارنده در طب قدیم پژوهش بسیار کرده و بعضى از بیماران مبتلا به سرطان را با راهنمائى و دستورات قدما از مرگ نجات داده ام. در کتابى پزشکى به زبان فرانسه به نام «اسرار معجزه آساى گیاهان» که اخیرا به چاپ رسیده در صفحه ۱۱۳ آن آمده است. که «در بسیارى از موارد، بیمارى سرطان در ابتداى بروز، با استفاده از گیاهان، شفا مى یابد.»

باید یادآور شوم که بیمارى سرطان انواع و اقسام دارد، به همین جهت داروئى در یک نوع آن مفید و در نوع دیگر بى اثر واقع شده و یا نتیجه بد به دست مى دهد. ضمنا طبائع مختلف بیماران نیز تأثیر زیاد در این امر دارد. به همین دلیل در یک نوع بیمارى اگر به چند بیمار یک نوع دارو داده شود برخى به نتیجه خوب رسیده و تعدادى دیگر بهره اى از آن نبرده و یا نتیجه اى معکوس خواهند گرفت.

پیشینیان در درمان این بیمارى داروهاى گوناگون به کار برده و آزمایش هاى بى حدى نموده اند. از جمله آنکه علف مشهور به «اشترخار» (گیاهى که ترنجبین را از آن به دست مى آورند) را سائیده و نرم کرده به روى زخم مى پاشیدند و نتیجه مؤثر از آن مى گرفتند.

نگارنده بر آن شدم تجربه بیشترى روى این گیاه به عمل آورم به همین نیّت همه اجزاى علف اشترخار را کوبیدم تا گرد نرمى شد و بعد آن را با بعضى داروهاى مناسب معده (مثل تخم کتان، مصطکى، تخم شنبلیله، تخم گشنیز، عناب و چوب چینى ) مخلوط نموده و به مبتلایان بیمارى سرطان خورانیدم. بارها از این مداوا نتیجه خوب  دیدم. بعدها نیز این دارو را به بیماران سرطان معدى تجویز نمودم و در دفع برخى از اقسام سرطان معده آن را بسیار مفید یافته ام. بخصوص در ابتداى بروز سرطان معده آن را بسیار مؤثر و مفید یافته ام و نتایج بسیار رضایت بخشى به دست آوردم، زیرا از سیر مرض جلوگیرى مى نماید.

سابق بر اینکه در تهران طبیب کم بود و بیش از چند بیمارستان وجود نداشت و هیچ گونه وسیله بهداشتى در دسترس نبود و نیز اطباء معروف هم کمتر وقت دیدن فقرا را داشتند، نگارنده در میان فقرا در گوشه و کنار کاروانسراها، تکایا و بیغوله ها رفته و با کمال میل و اشتیاق تحقیق و آزمایش کاربرد داروهاى قدیمى را مى نمودم. به تشخیص خود علف مشهور به اشترخار را جهت سرطان معده تجویز کردم، بهبودى دیدم. در بیمارانى که مى توانستند تجزیه کنند آزمایش Botelho مى کردم. خون یکى از بیماران سرطان معده بطور خیلى قوى مثبت نشان مى داد. پس از مدتى استفاده از این دارو مجددا آزمایش داده شد جواب خیلى ضعیف بود و این امر بطورى باعث شگفتى آقاى دکتر وارطان رئیس آزمایشگاه طوس شده بود که بمن تلفن کردند و اظهار تعجب فوق العاده نمودند. یکى از این موارد آزمایش شماره ۷۵۶۹ مورخ ۶/ ۴/ ۱۳۱۷ آزمایشگاه طوس است.

در همین ایام تعداد بیمارستان ها، آزمایشگاه ها و پزشکان کارآمد و وسایل معاینات برقى در تهران توسعه یافت و از آن پس هر بیمار معده و روده را که مشکوک بسرطان بود فورا به بیمارستانها روانه مى کردم تا زمان رادیوتراپى و عمل نگذرد. از این  روى از انجام این گونه آزمایش ها خوددارى ورزیدم .

گیاه اشترخار داراى خواص عدیده ایست که همه امتیازات آن در کتب گذشتگان نیامده است. از جمله آنکه این گیاه در جلوگیرى از خونریزى هائى مانند بواسیر تأثیر بسیار داشته و با خوردن آن قطع خونریزى مى شود. به بیمارانى که مبتلاء به بول الدم(hematuria) بودند این گیاه را تجویز کردم و نتیجه خوب به دست آوردم. حتى آنان که مشکوک به سرطان مجارى ادرار بودند بهبود یافته و برخى از آنان به طور قطعى معالجه شدند. خود این بیماران نمونه هاى زنده اى هستند که مى توان مراتب را از آنان تحقیق کرد.

گیاه اشترخار هیچ گونه سمیّتى نداشته و از آن مى شود به مقدار زیاد خورد. غرغره عرق اشترخار گلودرد را رفع مى نماید. این گیاه در زمین هاى شن زار و ماسه اى مى روید و داراى مقدار زیادى سیلیسیوم است. یکى از عناصر تشکیل دهنده بدن سیلیسیوم است که کاهش آن بیمارى سل و سرطان و بیماریهاى دیگر را موجب مى شود. بنابراین مقتضى است به افرادى که دچار خونریزى و کم خونى و یا سرطان هستند از این گیاه به شکل گرد یا جوشانده بدهند. باید پذیرفت که گیاهان به طور کلى داراى خواص بسیارى هستند که ضرورت دارد در معرض آزمایش و رسیدگى بیشترى قرار گیرند.

عرق اشترخار را پیشینیان همراه با سکنجبین (۵ سیر با یک تا دو سیر سکنجبین) در دفع بعضى از بثورات جلدى و اگزما که در نتیجه اوره پیدا مى شد مى دادند. توضیح آنکه گذشتگان اورمى را نمى شناختند. اینجانب به اثر آن در اورمى توجه کرده و مفید بودن آن را تشخیص دادم.

این نسخه نیز از خود اینجانب است که مقدارى علف اشترخار یا خارشتر را بمیزان یکى دو سیر جوشانیده و آب آن را بخورند موجب قطع خون ریزى بواسیر مى گردد. هرگاه روده ها پاره و خون ریزى زیاد شود و وسایل درمانى بدانگونه که باید فراهم نباشد در این حال مى توان از آب گیاه اشترخار بقدر چند مثقال تا یکى دو استکان به بیمار نوشانید. اگر گیاه تازه آن موجود نباشد خشک کرده آن را در آب مى جوشانند. این دارو بهترین قاطع خون است. این گیاه در قطع خون بواسیر نظیر ندارد. آن را بارها شخصا آزموده ام و این از تحقیقات و بررسى هاى اینجانب است.

منابع

  • راز درمان (رساله اى در پزشکى سنتى و گیاه درمانى)، ج۳

 

منبع:  انجمن تحقیقات طب سنتی ایران


 

 

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید

15 − نه =