نعناع

خواص سنتی نعناع

مزاج: گرم و خشک است و رطوبتی زائد همراه دارد.

خاصیت: قوتی دارد که گرمی بخش و گیرنده و بازدارنده است. در میان سبزی های خوردنی گوهر نعناع از همه لطیف تر است. اگر چند شاخه آن را در شیر بگذارند شیر، پنیر نمی شود. اگر افشره اش را با سرکه بخورند خونریزی شکم را قطع می کند.

ورم و جوش: نعناع را با قاوت ضماد کنند دمل های داخلی را علاج است. نعناع چون پونه نیست. پونه گس مزه نیست و گدازندگی و گرمی و خشکی اش خارج از حد و آزار دهنده است.
سر: با آرد جو ضماد شود و بر پیشانی نهند سردرد را دوا می کند. با نعناع زبان را ماساژ بدهند زبری زبان را از بین می رود. افشره نعناع را با عسلاب در گوش دردمند بچکانند مسکن است.
سینه: خون برآوردن و خونریزی را قطع می کند. ضماد آن را بر پستان بگذارند شیر منعقد شود و آماس پستان را فرو می نشیند.
اندام های غذا: تقویت معده و گرم کردن معده با نعناع است. سکسکه را آرام می کند، هضم کننده است و استفراغ خونی و بلغمی را بند می آورد. نعناع و به ویژه شربت آن داروی یرقان است.
اندام های دفعی: نعناع کاشتنی که مرطوب است و بادزا غریزه جنسی را تقویت می نماید و  آوند های منی را استحکام بخشد، کرم ها را می کشد. اگر قبل از جماع بردارند ضدبارداری است. اگر چند شاخه ای از آن با دانه انار تناول شود، اسهال و استفراغ شدید را قطع می کند.

زهرها: نعناع و به ویژه تخم نعناع برای سگ هار گزیده پادزهر خوبی است.

منبع:  بوعلی دارو