درباره سبب های نفخ

نفخ به سبب های گوناگونی ایجاد می شود، ولی می توان آن را به دو نوع کلّی تقسیم کرد:
نوع نخست شامل نفخهایی است که ناشی از ویژگی های خوراکی ها و نوشیدنی هاست؛
و نوع دوم، نفخی است که علت آن در دستگاه گوارش است.
در نوع اول، چیزی که خورده می شود به خودی خود نفخ آور است و حتی اگر نیروی گوارش معده کافی باشد باز هم بدنبال مصرف آن نفخ ایجاد می شود مثلا پیاز و کلم و تره و تربچه جزو خوراکی های نفاخ هستند و در معدۀ سالم هم نفخ ایجاد می کنند. علت دیگر نفخ نوع اول مصرف خورکی یا نوشیدنی های با رطوبت زیاد مثل ماست، و خیار و دوغ است؛ ماده این خوراکی ها و نوشیدنی ها «تری» دارد و بهرحال از هضم آنها مواد بخارگون و گازی پدید می آید که می تواند کمابیش نفخ ایجاد کند.
در نوع دوم نفخ ماجرا از این قرار است که نیروی گوارش و گرمی معده بسیار ضعیف شده و در این حال، فرد با خوردن غذاهای غیرنفاخ و کم رطوبت نیز دچار نفخ می شود مثلا ممکن است فردی حتی با خوردن عسل هم به نفخ مبتلا شود که در این صورت نفخ به غذا مربوط نیست بلکه ناشی از وضع مزاجی و نیروی گوارش معده است. در این نوع علت نفخ عمدتاً اختلالات مزاجی معده و روده است.
البته موارد ترکیبی این دو نوع را هم زیاد می بینیم مثلا اگر فردی با هاضمۀ ضعیف، خوردنی یا نوشیدنی پررطوبت هم مصرف کند به نفخ شدیدتر و طولانی تری دچار می شود…

منبع: طب شیعه