مرحوم دکتر عبدالله احمدیه

مقاله پیش رو قسمتی است از کتاب راز درمان حاوی پیشنهاداتی جهت درمان فشارخون که می تواند موضوع خوبی برای بازپژوهی و راستی آزمایی باشد و برای بیماران بدون مشورت با پزشک توصیه نمی گردد. فشارخون بیمارى خاصى نیست بلکه نشانه و علامت بسیارى از امراض دیگر است و قدما برحسب علت آن را به چهار دسته تقسیم نموده‏ اند:

۱- سوء مزاج، نقرس، دیابت، چاقى و …

۲- تشنج و تصلّب شرائین‏

۳- اورام کلیه‏

۴- تصلب شرائین ناشى از نوبه، سیفیلیس و …

فشار خون

روزه و امساک باعث سوختن فضولات بدن و اعضاء و احشاء گردیده و در نتیجه فعالیت نوین سلولهاى بدن را موجب مى‏ شود. بسیارى از بیماریهاى صعب العلاج که در برابر هر دارو و درمانى پایدارى مى‏ کنند در برابر روزه تسلیم شده و از بین مى‏ روند.

 « تدبیر لطیف » اصطلاحا به معناى کم خوردن بجاى فصد کردن است. زیرا بدل مایتحلل از غذا به عروق باز نیامده، نتیجتا خون کمتر تولید شده و دیگر نیازى به فصد حاصل‏ نخواهد گردید. بهمین جهت آنان که به اورمى و فشارخون دچارند اگر زیاد تشنگى کشند خونشان غلیظ و مقدار اوره‏ شان زیاد خواهد شد. در این‏گونه افراد بهتر آنست که در تابستان روزه نگیرند و در عوض در فصل زمستان به این امر بپردازند که براى مزاجشان بسیار مفید خواهد بود.

بدنى را که نیاز به استفراغ بلغم داشته باشد بجاى استفراغ مى‏ توان روزه و گرسنگى داد. زیرا گرسنگى خود طبیعت بلغم را مى ‏پزاند و خون را رقیق نموده و تحلیل مى‏ برد. در اینجا باید غذاهاى «معتدل» متمایل به «گرمى» مورد استفاده قرار داد و از «سردى ‏ها» دورى جست.

نگارنده شخص ثروتمندى را مى ‏شناسم که ضعیف المزاج و لاغر و نسبتا ناتوان بود. او سالها در اروپا بسر برده و نزد متخصصان آنجا تحت معالجه قرار داشت. هیچ سودى از معالجات خود نبرد. در ایران بواسطه وقوع حادثه ‏اى مدت سه روز غذائى نخورد نتیجه آن، رفع حالات قبلى او بود. بعدا بطور متناسبى افزایش وزن پیدا کرد و سلامت خود را بازیافت.

معلوم شد در این سه روز بدن فرصتى یافت تا پادزهرى ترشح نموده و آن سموم و موادى را که باعث ضعف و لاغرى او شده بودند خنثى و برطرف سازد. این اثر را پیشینیان از روى تجربه یافته بودند، ازاین‏رو بود که روزه را داروى بسیارى از بیماریها مى‏ دانستند و دیانت اسلام نیز آن را واجب شمرده است. البته این دستور هم داده شده که در موارد خطرزا و زیان‏ آور استفاده از روزه جایز نبوده بلکه حرام مى ‏باشد.

مبتلایان به سوء مزاج ارثى که معمولا به ضعف کبد دچارند، گاه به سبب خوردن غذاهاى گوناگون و نیز کاهلى در انجام کارهاى بدنى و تن‏ پرورى، خون ناپخته در بدنشان ممتلى شده و در نتیجه «بخارات» در عروق و عضلاتشان تمرکز مى‏ یابد. عضلات امتداد یافته و بیمار به خود مى‏ پیچد و رنگ چهره و چشمانش سرخ مى ‏گردد، که تمامى اینها نشانى از امتلاء بوده و بیمار مستعد به سکته مى‏ شود. براى درمان باید اقدام به اخراج خون و صفرا یا به عبارتى تقلیل خون کرد و مسهل ‏هاى لازم را تجویز نمود. قدما نوشته‏ اند اکثر مردم از این‏ امتلاء با آب سرد آسایش مى‏ یابند، زیرا آب سرد اخلاط را از غلیان بازمى‏ دارد. در گذشته آب سرد را به بیمار مى ‏نوشانیدند.

تخم گشنیز خون را از غلیان بازداشته و دفع اورات‏ها و اوره را در خون مخصوصا در «طبائع گرم» مى ‏نماید، از همین روى بود که ذکریاى رازى تخم گشنیز را با آب‏غوره و آب لیمو براى دفع «صداع صفراوى حار» توصیه مى‏ کرد.

نگارنده با تجربه ‏اى که شخصا کرده‏ ام نتایج حاصله را همیشه خوب و رضایت‏بخش یافته ‏ام. اینجانب تخم گشنیز را در اورامى ‏ها و عوارض آن بیش از پنجاه بار آزمایش کرده ‏ام.

نتیجه آزمایش‏ها آنکه اوره را در خون هربار تقلیل داده و به حد عادى رسانید و بسى از اگزماها و دیگر عوارض اورمى را برطرف ساخت. غالبا در این بیمارى شکرتیغال را یار و کمک تخم گشنیز مى‏ کنم که نتیجه آن همواره بسیار سودمند بوده است. گاهى نیز خود شکرتیغال را به تنهائى در اورمى مورد استفاده قرار داده و نتیجه خوب از آن دیده ‏ام.

نگارنده در مواردى شکرتیغال را براى بهبود آنژین دوپوآترین enirtioP ed enignA بکار برده و نتایج رضایت‏بخشى از آن گرفته ‏ام. یادآور مى‏ شوم که شکرتیغال و تخم گشنیز فشار خون را بسیار پائین مى ‏آورند.

نظر به اینکه مبتلایان به اورمى دچار ضعف کبد و کلیه و ناپاکى دستگاه گوارش هستند ازاین‏رو همیشه با تنقیه‏ هاى مقتضى دستور تخلیه روده‏ ها را مى‏ دهم. پس از آن تنقیه عصاره‏ هاى گیاهى لازم را تجویز مى کنم که بیمار آن را مدتى در روده نگه مى‏ دارد تا کلیه‏ ها و کبد را به کار واداشته و تسکینى در اعصاب دهد. (استفاده از روغن دنبه و روغن پیه اطراف کلیه بز در داخل آب تنقیه مفید است. روغن اطراف کلیه بز شامل ماده‏ ایست که به تجربه اثر خوبى در تسکین اورام کلیه نشان داده است.) آنگاه تخم گشنیز و شکرتیغال را که خوراکى است مى‏ دهم. عصاره ‏هاى خوراکى هم باید تجویز شود تا توسط این ویتامین‏هاى سالم گیاهى بدن توان دفاع از خود را پیدا نماید.

هرگاه طبیعت بیمار «سرد و تر» باشد تخم گشنیز که «سرد» است ممکنست ناسازگارى پیش آورد. در این صورت رازیانه، زنیان، تخم کرفس، اگیر ترکى و مانند آن کار تخم‏ گشنیز را مى‏ کنند زیرا داراى طبیعت «گرم» مى‏ باشند. این داروها بویژه در اعصاب دماغى اثر نیک داشته و رفع دوار و فراموشى را در شخص مى‏ نمایند. باید دارو را بمیزان یک مثقال کوبیده و با شکر سفید آمیخته و میل کنند.

اینجانب در این موارد دستور مى ‏دهم یک مثقال اگیر ترکى و دو مثقال پوست ریشه کبر را جوشانیده و به بیمار بنوشانند. عصاره‏هاى گیاهى موافق طبع و تنقیه مناسب هم تجویز مى‏کنم. غالبا با همین دستور ساده رفع اورمى و عوارض آن مى‏ گردد.

گاهى مقدار اسید اوریک در خون زیاد شده و یا توأم با اورمى مى ‏گردد که با نشانه ‏ها و آثار وجع مفاصل پدیدار مى ‏شود. در اینجا معالجات روماتیسمى چندان مفید و مؤثر واقع نخواهد شد. غالبا دردهائى شبیه سوزش در نقاط بدن بویژه در پاها و دستها رخ مى‏ دهد.

بعضى اوقات عضو به اصطلاح به «گزگز» مى‏ افتد. در اینجا آب ترب و آب شلغم بسیار ثمربخش است و شخصا مورد آزمایش بسیار قرار داده ‏ام. با پیروى از همین دستور ساده اسید اوریک بکلى از بدن دفع خواهد شد.